Workshops voorbereiden

Zondag 30 september Workshops voorbereiden

En dan is het al weer zondag: de dag waarop we de workshops gaan voorbereiden. En tevens de laatste dag waarop we niet zo vroeg op hoeven…
Om half 10 gaan we volle goede moed aan de slag. Toch altijd even aftasten hoe je twee Nederlandse collega’s erin zitten en er tegenaan kijken. Omdat ik degene ben die al ervaring heeft met het geven van de workshops, kan ik veel informatie geven over hoe het er aan toe gaat. Nou ja, voor zover dat dit jaar ook zo gaat zijn. Je werkt tenslotte met andere mensen dan vorig jaar en het is en blijft Kenia. Je moet jezelf flexibel opstellen om teleurstellingen te voorkomen. Dus maken we een dagplanning voor de eerste dag en morgen zullen we zien tot hoe ver we komen. In tegenstelling tot vorig jaar zullen we maandag en dinsdag niet gaan lunchen op de school waar we werken, maar in een restaurantje in de buurt. De ervaring van vorig jaar leert mij dat ik op zo’n moment plotseling vegetarisch ben om buikklachten te voorkomen. Maar gelukkig heb ik de halve apotheek van huis mee genomen, dus mocht het gebeuren, dan heb ik de juiste middelen mee!

De voorbereiding gaat voorspoedig en rond het middaguur hebben we een aardig programma in elkaar gezet, inclusief de verschillende werkvormen en energizers voor tussendoor om iedereen actief te houden!
Om 12 uur komen we met z’n allen bij elkaar en wisselen we de ervaringen en ideeën uit. Een aantal groepjes gaan na de lunch verder met het uitwerken van de planning, maar wij zijn van mening dat ons plan goed in elkaar zit. En je moet ook weer niet alles te vol plannen, want dan kom je waarschijnlijk teleurgesteld terug omdat ‘niet alles gedaan is…’. We gaan het morgen ervaren!

Om een uur of drie vertrekken mijn collega Herm en ik naar het plaatselijke shoppingcentre om wat souvenirs te kopen. We twijfelen even of we met de matatu ( het plaatselijke openbaar vervoer) gaan, maar we kiezen toch voor de westerse manier: de taxi bij het hotel! Ik weet het, cultuurbarbaar die ik ben, maar had er weinig zin om opgepropt met teveel mensen in een te klein busje te zitten.
Onderweg nog wel hele grote mannetjesbavianen gezien. Gelukkig heb ik die dit jaar nog niet bij ons resort gezien. De kleine aapjes zijn al brutaal genoeg. Alhoewel het er voor mijn gevoel minder zijn dan vorig jaar, weten ze de toeristen toch aardig te laten schrikken. Sommige mensen vragen er ook wel om: de mevrouw die vanmorgen over het terras liep met een aantal liga’s in haar hand, was ze binnen no time kwijt toen de aap het uit haar handen griste!

Maar goed, het shoppingcentre. Stel je er niet heel veel van voor: een aantal winkeltjes waar ze allemaal dezelfde spullen verkopen. Maar je moet hier wel afdingen en de mensen die er werken zijn een stuk minder opdringeriger dan de beachboys op het strand. Uiteindelijk koop ik aardig wat spullen en ze geeft me een prijs van 160.000 shilling ( 160 euro). Ja doei doei, deze toerist is niet helemaal achterlijk! Uiteindelijk kom ik uit op 4000 shilling (40 euro). Ze doet alsof het een belachelijk lage prijs is, maar volgens mij hebben ze me goed uitgelachen toen ik de winkel uitliep omdat ik toch veel te veel heb betaald…

Nu nog even relaxen bij het zwembad, vanavond lekker eten en dan morgen aan het werk! De wekker zal om 06.45 uur gaan. Klinkt vroeg, maar donderdag zitten we om die tijd al in het busje…